Yemək bişirərkən zümzümədən doğulan bir şeir... Əllərini kəmər eylə belimə, Qurban olum sənin şirin dilinə. Bülbül qonsun çiçək açmış gülümə, Yasanmamış eşqi yaşat, əzizim. Qayçıla həsrəti, qaşıla yolu, Dolansın boynuma vusalın qolu. Biçilsin bəxtime xoşbəxtlik donu, Yasanmamış eşqi yaşat,

/Bütün əsgər analarına ithaf edirəm. Mən fəxr edirəm ki, əsgər anasıyam./ Bu gün yola saldım hərbi xidmətə Vətən torpağını qorumaq üçün. Başını uca tut,deyirəm sənə Şərəfli,müqəddəs,əsgər anası! Neçə gün darıxar,yemək də yeməz. Gözləri yol çəkər,istər-istəməz. Dərd yığar qəlbinə,bir kəlmə deməz.

/Dövlət Sərhəd Qoşunlarında xidmət edən oğluma həsr edirəm./ Gözlərəm telefon zəngini hər an, Danışım səninlə,ay əsgər balam. Sən bir igidsən ki,Vətənə gərək. Səninlə öyünür,ucalır anan. Məktəbli formanı sevirdin necə, Məktəbi bitirdin,axı nə tezcə? Tələbə adını qazanan günü Sevincdən

Pərixanım Mikayılqlzı = Bakl şəhərində anadan olub. İlk təhsilini Bakıdakı 173 saylı orta məktəbdə alıb, sonra 30 nömrəli məktəbdə davam etdirib. Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin mədəni-maarif fakültəsini bitirib. Ədəbiyyata olan həvəsi onu BDU-nin jurnalistika fakultəsinə

Üzündə Peyğember nuru olan, bütün daxili gözəllikləri özündə cəmləşdirən, "SPERO" hospitalın Sığorta şöbəsinin rəhbəri, insani keyfiyyətlərə malik olan hekim Natavan xanım Babayevaya həsr edirəm. *** Xəyalım gümana sarılır tez -tez, Canım ağrıları bir hökümədir. Mənim də canımın ağrısı artıb,

ZƏHMƏTLƏ BAĞ SALIB BAĞBAN OLMUŞAM, KİMSƏNİN BAĞINDAN GÜLÜ DƏRMƏDİM. HALAL ZƏHMƏTİMLƏ GƏZİB DOLANDIM, ƏL AÇIB KİMSƏDƏN VAR İSTƏMƏDİM... QİSMƏTİM ÜZÜMƏ GÜLMƏDİ MƏNİM, TALEİM ÖMRÜMƏ KƏSİLDİ QƏNİM... NƏ BƏDBƏXT OLMADIM NƏ DƏ Kİ,XOŞBƏXT, GƏNCLİYİ HAVAYA SOVURDU QİSMƏT... ÖMRÜN SON BAHARI, GƏLDİ

Dürdanə Zahidqızı 10.12.1963-cü ildə Ucar rayonu Qazıqumlaq kəndində dünyaya gəlib.İbtidai sinif müəlliməsi olan Dürdanə xanım öz həyatını peşəsinə, yetişdirdiyi şagirdlərinin mənəvi dünyasının zənginləşməsinə həsr etmişdir.Gümüş təxəllüsü ilə yazdığı şeirlər şagirdləri tərəfindən sevgiylə oxunur.

... Kəndimizdən çoxlu qızlar oxuyur Bakıda: kimisi universitetdə, kimisidə institutlardan birində təhsillərini davam etdirirlər. İndi onlar da mənim kimi, yay imtahanlarını qurtarıb 5-10 günlüyünə istirahət üçün kənddə gəliblər. Tez-tez bir yerə yığışırıq. Sağ olsunlar, çox maraqlı qızlardı.

Süleymanov Samir (Samir Süleyman) Zahid oğlu 1981-ci ildə Ucar rayonu Məlikballı kəndində anadan olmuşdur. Gərək ki ,təkcə çəkəm bu qisməti,əzabı. Vüsalın hicaranından daha çox əzablıdır. Sevgin necə şirindir, necə istirablıdır. Sənin həyatın axı çox dəqiq hesablıdır. Mənimsə həyatımın

Hörmətli jurnalist dostum, gözəl xanım AJB-nin üzvü Səbahət İsmayılova xoş arzularla. Gur axan bulaqdan, çaydan gözəldir, Gözəl yaranıbdır, çünki əzəldən. Nur saçan günəşdən, aydan gözəldir, Harda vardır, bu Cənublu gözəldən? Gözəllikdə mələklərin tayıdır, Tanrının sevgidə haqqı-sayıdır. İlahinin

Mən ayrı bir eşqin zirvəsindəyəm, Əllərin yetməyən bir mələyəm mən. Mənim təbiətim tamam başqadır, Əzəldən həyatda bax, beləyəm mən.

TƏBRİK EDİRİK!... Sən niyə bu qədər dogmasan mənə, Qəlbim dura bilmir özündən ayrı. Haraya baxıram səni görürəm, Sözüm dura bilmir sözündən ayrı... Yanıram oduna mən dönə-dönə, Varım da, yoxum da baglıdır sənə. Kecdiyin hər cıgır əzizdir mənə, İzim gəzə bilmir izindən ayrı... Sən elə başqasan, elə

Səidə Əliyeva Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü Rusiya Yazıçılar Birliyinin üzvü Dik baxdı şair ölümün gözünə... Əbədiyyət beşiyi ana vətən, Şeir sənət ocağı lap əzəldən Tarixə bəxş edib dünya vüqarlı Nizami, Füzuli, Nəsimiləri. Xalqının qüruru, bəşərin fəxri Neçə ölməz dahi sənətkarları

Ocaq istəyirəm, köz istəyirəm, Könlümü oxşayan söz istəyirəm. Bu yalan dünyanı düz istəyirəm, Keçən günlərimi geriyə gətir. Sən mənim istəymi yerinə yetir! Üzümü söykəyim, qoy üzün üstə. Canımı verim, ölüm dizin üstə. Gündə yüz dəfə məndən izin istə. Ayrılma yanımnan, tək bircə metir. Sən mənim

Demək ki, yazıya pozu yoxuymuş, Demək ki, taledən qaçılan deyil. Dünyanın ən mağmın adamı mənəm, Dost, mənim heç falım açılan deyil. Yedirdim qaragül quzumu qurda.

SƏRDAR BƏDƏLOV (1947) Sərdar Məhəmməd oğlu Bədəlov 1947-ci il yanvarın 8-də qədim Borçalı mahalının Saraclı kəndində anadan olub. 1964-cü ildə kənd orta məktəbini gümüş medalla, 1971-ci ildə isə Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunun pediatriya fakültəsini bitirib. İki il ordu sıralarında hərbi

*** Ol şair könlümün ilham pərisi, Qələmim eşqinlə yazıb yaratsın. Min tərif söyləyib qara gözünə, Adını yerlərdən göyə ucaltsın. Şeirimdə sən ol qəzəlimdə sən, Əvvəlimdə sən ol, əzəlimdə sən. Sən əgər yolumu gözlə söyləsən, Ürəyim sevdanı min il yaşatsın. Səni heca-heca şeirə düzüm, Yoluna

EY VƏTƏN! Yol tapmıram gəlmək üçün qoynuna, Yolların da məndən küsüb, ey Vətən! Bir zamanlar dayanardın şah kimi, Qulların da məndən küsüb, ey Vətən! Qəlbim yanar, ruhum sənsiz yalqızlar, Gözlər ağlar, nalə çəkib, dil sızlar. Daha dərmir çiçəkləri gül qızlar, Güllərin də məndən küsüb, ey Vətən!

EY İNSAN Əzəldən yaratmış səni yaradan, Uca dayan, yaranmışdan her zaman. Yetişməsin sənin pùr kamalına, Başı qarlı daģlar, yaşıl meşələr. Sev səni sevəni, ey bòyùk insan! Sevgini gòvhərə dəyişmə ,insan! Heç vaxt alçalaraq òlmə, ey insan! O insan adını itirmə, insan! Dùnya malı bu dùnyada

Ufacıq-ufacıq Xəyalımla ömrü verdim Yelə, ufacıq-ufacıq. Sinəm torpaq, qəlbim kərdim, Ələ ufacıq-ufacıq. Güman yüzdü, yol birdimi, Umud gedəsi yerdimi? Balan kimi al dərdimi Bələ ufacıq-ufacıq. Atımnan endirdin məni, Nə dinib-dindirdin məni. Od olub döndərdin məni, Külə, ufacıq-ufacıq. Adına