"ZİRVƏ" POEZİYA ANTOLOGİYASININ İLK BEŞ CİLDİ İŞIQÜZÜ GÖRÜB ZiM.Az xəbər verir ki, fəaliyyətə başlamasının 5-ci ildönümü ilə əlaqədar olaraq "ZiM.Az" - "ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzinin elan etdiyi müsabiqə artıq yekunlaşmaq üzrədir. Belə ki, müsabiqəyə təqdim olunmuş şeirlər müntəzəm olaraq Zim.Az

Zərifə Dünyamalıqızı Mikayılova (Sufi) 1961-ci il oktyabrın 10-da Gürcüstan Respublikasının Başkeçid (Dmanisi) rayonundakı Yuxarı Qarabulaq kəndində ziyalı ailəsində anadan olmuşdur. M.Ə.Sabir adına Şamaxı Pedaqoji məktəbini və Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin filologiya fakültəsini

Sürünən məhəbbəti (olmuş hadisə əsasında) Keçən illərin otuzuncu illərində, Stalin represtiyasının alovlandığı bir zamanda Barum Şirak, Pəmbək dağlarının arasında yerləşən Qursalı kənd sakinlərinə ermənilər basqın edir 10 nəfər qətlə yetirirlər. Qanlı çayının sahilindən

Mənə Anam qarğayıb.. Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Elə doğulandan, yük belimdədir. Peyğəmbər evladın hey misal çəkir, Görəsən, nişanə tük belimdədir? Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Halal çörəyini qazan söyləyib. Bu söz doğulandan hey dilindədir, Görən, qulağına yazan söyləyib.? Mənə Allah

Bir çələngsən (bir xanım şairə dostuma həsr eləmişəm) Üzüyünün zümrüd qaşı, Parıldayır gözü, qaşı, Nə özgəyəm, nə də naşı, Bir xanımsan, bir ürəksən, Gül, çiçəksən, bir çələngsən. Olmusan başımın tacı, Sənsən qəlbimin əlacı, Niyə baxırsan qıyqacı, Bir xanımsan, bir mələksən, Gül, çiçəksən,

SƏNSƏN Həsrətin odlara qaladı məni, İntizar gözümün yağışı sənsən. Telimə un kimi ələdin dəni, Ömrümün vədəsiz şərt qışı sənsən. Bu necə yazıdı, bu necə qədər, Qəlbimdə yurd salıb, elə qəm, kədər, Mən sevim, sevməyim - hədərmiş, hədər, Vüsalla həsrətin vuruşu sənsən. Qəlbimi göynədir, hey

Dərya Qılıc (Qılıcova Nailə Bahadır qızı) 31.12.1958-ci ildə Sumqayıt şəhərində, ziyalı ailəsində anadan olub.1985-ci ildən A.S.Puşkin adına Tovuz şəhər orta məktəbində müəllimə işləyib.Ailəlidir. Dərya Qılıc "Qəmli səadət" "Cəhənnəmə gedən yol" " Bir qapılı iki məhəllə" " Tale yolları" " İtkin

TƏBRİK EDİRİK!.. [i]Bu gün mehriban həmkarımız, istedadlı qələm dostumuz, çox hörmətli Sona xanım Abbasəliqızının Ad günüdür. [i]Sona xanım İsmayılova - 20 oktyabr 1961-ci ildə Qərbi Azərbaycanda Göyçə mahalında ziyalı ailəsində doğulub, dünyaya göz açıb. Elə Göyçə mahalında da böyüyüb

MÜQƏDDƏS OCAĞIN KÖZÜYƏM, ANA! Sən coşub-çağlayan dağ şəlaləsi, Mən o şəlalənin səsiyəm, Ana! Sən uca zirvənin büllur çeşməsi, Mənsə, o çeşmənin gözüyəm, Ana! İlk kəlməm, ilk sözüm anam- birincim, Mənə həyat verən nəşəm, sevincim, Qiymətli xəzinəm, Firuzəm, incim, "Talıbxan nanı"nın duzuyam, Ana!

ÜRƏK NECƏ DÖZSÜN BU AYRILIĞA? Yadıma yurdumun dağları düşür, Həsrətdən quruyan bağları düşür, Gənclik illərimin çağları düşür, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Xəyalımda canlanır o gözəl aləm, Ürəyimdə kədər, gözlərimdə qəm, Başımda fırlanır, bütün bu aləm, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Ağdam,

Ana Gecələri yatmayaraq analar, Hər əzaba qatlaşıbdır həyatda. Doğru söyləmişlər bizim babalar, Cənnət anaların ayağı altda. İndi dərk edirəm mən yavaş-yavaş, Analar müqəddəs olur dünyada. Ananın önündə əyilən hər baş, Ən yüksək zirvəyə çatır dünyada. Ana əziyyəti, ana zəhməti, Nə ölçü, nə də

Dünya Dərd böyükdü bölmək olmur, Heç ölənlə ölmək olmur. Son gününü bilmək olmur, Kim doymuşdur səndən dunya. Çox şahları yola saldın, Əzizlərimi bir - bir aldın. Dar günümdə harda qaldın, Nə baxirsan gendən dünya. Yığdığını kim apara , Ov edəni etmə qurban. Bitməyibdi əhdi peyman, Dözümümü alma

Borçalım mənim Vətəndir can verib məni yaşadan. Nurlu şöləsiylə könüllər açan. Laləsi -nərgizi min ətir saçan. Çiçəklər bitirən borçalim mənim. Ad salib dünyaya şan -şöhrətiylə. Üz tutub tanriya haqq -hörmətiylə. Əbədi pay verib məhəbbətiylə. Nəsillər gətirən borçalim mənim. Axtardim dünyani

Cəfərova Qalibə Cəfər qızı Qax rayonu İlisu kəndində anadan olmuşdur. 2012-ci ildən Stomotologiya üzrə avrasiya Universitetində təhsil alır. 2013-2015-ci illər arasında Bakı Slavyan Universitetinin yaradıcılıq fakültəsini bitirmişdir. 2014-cü ildən Yurd jurnalının müxbiridi. Bakı şəhərində yaşayır.

Həsrət nədir bilməz idim, Sənsiz öyrəndim, öyrəndim, Dərd tarlasına toxumu Səpdim öyrəndim, öyrəndim...

Elimin yurdumun igid canları, Əziz Vətənimin qəhrəmanları. Əlimdə Qarabağ həsrətli qələm, Nə yazım könlümə təsəlli edəm. Dünyaya göstərdiz yurdçün ölməyi Yox-yox!! Səhadətin donun geyməyi Ölümsüz adını qazananlarım Vətən göylərinə iz olanlarım Canını xalqına pay edənlərim Can Azərbaycanma

Nə baxırsan dərdli-dərdli Yolum uzaq qəm-kədərli Keçdim Tunadan qəhərli Dedilər yas tutub ellər Hanı, hanı Turan ellər?! Nerdə qaldı şirin dillər?!. Sordum səni bəylər bəyim Atillamı, həm Metemi Tarix alıb hər gələni Qoynunda bax qeyibmi etdi Turan ellər nerə getdi Şirin

Yaman gileyliyəm Qoca dünyadan Bəzən insaflıdır, bəzən insafsız, Yaman gileyliyəm qoca dünyadan. İncidib xar edir o bizi hədsiz, Yaman gileyliyəm qoca dünyadan. Nə yaşa baxmaz o,nə dəki başa , həyatı çalışar tez vura başa, Bəzən bizi çırpar qayaya, daşa, Yaman gileyliyəm qoca dünyadan.

BU PAYIZ Qaçıb təbiətin isti yuxusu, Diksinir yarpağın ölüm qorxusu Hopub üst-başına kədər qoxusu Məni bu payızdan otür,ilahi. Yetmir bu ümidin sözü həsrətə. Buludlar yol alıb üzü həsrətə, Bir əlçim çarə et özün həsrətə, Məni bu payızdan ötür,ilahi. Bu kövrək qəlbimin soruş halını. Qopar

Yemək bişirərkən zümzümədən doğulan bir şeir... Əllərini kəmər eylə belimə, Qurban olum sənin şirin dilinə. Bülbül qonsun çiçək açmış gülümə, Yasanmamış eşqi yaşat, əzizim. Qayçıla həsrəti, qaşıla yolu, Dolansın boynuma vusalın qolu. Biçilsin bəxtime xoşbəxtlik donu, Yasanmamış eşqi yaşat,